Eylül 30, 2024

Schoonmaken bij loes 2

ile admin

Schoonmaken bij loes 2
Het was allemaal zo opwindend geweest die “schoonmaakbeurt”bij Loes.

De volgende week was al eerder in aanwezig bij de woning van Loes. Vlak bij haar flat was een supermarkt en snel had ik even een broodje gehaald. De kassiere was een oudere frivole dame met een enorme grote borsten. Mijn ogen bleven er iets te lang op hangen. En met een kuchje maakte ze duidelijk dat er andere dingen ook moesten gebeuren. Mijn trainingsbroek begon al grotere vormen aan te nemen en dat ze ook nog duidelijk gezien. Snel betaalde ik want Loes wachtte op mij. De kassiere gaf een knipoog en zei nog zachtjes….ik heb lunchpauze om 1200 uur dus als je nog in de buurt bent…Ik stak mij duim omhoog en zei zeker weten.
Nou de dag begon al goed.
Loes stond al een beetje ongeduldig bij de deur op me te wachten, maar een glimlach kwam op haar gezicht toen ze mijn zichtbare verdikking in mijn joggingbroek zag. Ze zei er niets over maar moest toch even slikken. Ze vertelde dat ze al mijn werkzaamheden van de vorige week had na gelopen. Ik had in haar ogen toch wel hier en daar niet goed mijn best gedaan. Dat stoorde haar behoorlijk. Ze zei met een strakke stem dat een correctie op zijn plaats was. En dat ze meer werk voor me in gedachten had.
Maar ik tolereer niet dat je werk slordig doet, dus voor dat je begint, eerst 10 minuten in de hoek staan. Ik wist niet wat ik hoorde en kon eigenlijk alleen maar mezelf omdraaien en in de hoek te gaan staan. Het was vernederend en opwindend te gelijk, ik voelde een duistere kracht in me op komen en wilde me omdraaien. Iets weerhield me, het gaf een onderdanig gevoel om te kruipen voor haar. Wat zou ik haar graag hetzelfde laten ondergaan. In de hoek zetten en haar dwingen zich te ontdoen van haar kleding, laten staan en dan billenkoek geven. Corrigeren bij verzet.
Ik zou haar spelletje meespelen, en daarna de rollen omdraaien.
Haar ogen brandde in mijn rug, ik durfde me niet te bewegen. Toen ik dat uiteindelijk wel deed, kreeg ik een ferme tik tegen de billen aan. Dat pijn maar het was ook fijn. Op een strenge toon zei ze dat ik nogmaals 10minuten moest blijven staan. Ik zuchtte en voldeed aan de tijd. Draai je om en op je knieeen beval ze mij, ogen naar de grond. Ik kon niet anders dan luisteren wederom.
Opstaan en aan het werk de verloren tijd haal je in door langer door te werken of ik houd het in van je werkloon zei ze. En weg was ze, in de woonkamer lag een briefje met daaronder kleding; een zwart shirtje en een zwarte rubber/leren broek. Het was voor mij duidelijk dat ik dat aan moest doen.
Als een gek ging ik schoonmaken, poetsen en stofzuigen. De kleding zat heel strak alles tekende af, en vooral mijn keiharde piemel. In de was mand vond ik boven op een satijnen slipje. Het lag zo voor het grijpen en het kruisje was drijfnat, net of het nog zeer recent was gedragen. Het rook heerlijk en ik likte het vocht er van af, en vrijwel meteen kwam ik doorop klaar in het slipje. Er speelde van alles door mijn hoofd, wat nu? Schoonmaken, schoonspoelen of gewoon terugleggen in de wasmand.?
Ik verkoos het laatste….
Toen ze terug kwam liep door het huis heen, met een zijden handschoen aan haalde ze haar hand over alle randjes heen, en keek of er stof op zat. Met een glimlach vertelde ze dat ik mijn taakje goed uitgevoerd had.
Ik zuchtte opgelucht. Volgende week kan ik je meer werk geven en zal je meer tijd nodig hebben zei ze, maar nu eerst kom je hier en broekje naar beneden. Je bent vanochtend ondeugend geweest en ik zal je met de vlakke hand straffen. Tel maar af 10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 …..
Omkleden en volgende week ben je hier weer stipt om 09.00. Met pijnlijke branderige billen en nog verbaast over de straf ging ik zonder groeten de deur uit.
Zo dat was even anders verlopen dan ik gedacht had! Dit moest ik aan mijn vriendje Eric vertellen……als ik zoveel werk zou krijgen als ze aangaf kon ik wel wat hulp gebruiken en daar was Eric uitermate geschikt voor…